Με αφορμή την παράσταση του «Καφρόκρεμα«, που θα παρουσιάσει, σε μία και μοναδική εμφάνιση αυτή την Κυριακή στη σκηνή του Apollon cinema, ο Δημήτρης Δημόπουλος παραχώρησε στο Citypedia.gr μια πραγματικά απολαυστική συνέντευξη.
Συνέντευξη στη Φανή Λώλα
Τι να περιμένει κάποιος που θα έρθει να δει την παράσταση «Καφρόκρεμα»;
Θα απαντήσω με δικά μου λόγια, καθώς το δελτίο τύπου μπορεί να το διαβάσει ο καθένας! Είναι, λοιπόν, η συγκεκριμένη παράσταση, η καλύτερη μου έως τώρα και από άποψη κειμένου και από άποψη performing. Και θα ήτανε περίεργο ένας καλλιτέχνης να εξελίσσεται και να λέει πως η προηγούμενή του παράσταση ήταν καλύτερη από την τελευταία, ΌΧΙ! (γέλια) Αλήθεια, είναι η πιο ώριμη δουλειά μου και η πιο ανώριμη ταυτόχρονα και το ευχαριστιέμαι επί σκηνής αυτό. Έχω αφήσει μια ελευθερία στον εαυτό μου, πλέον και περνάω πάρα πολύ ωραία σε αυτή την παράσταση! Στεναχωριέμαι όταν σκέφτομαι ότι αυτή είναι η τελευταία περιοδεία και όταν γυρίσω στην Αθήνα τη βιντεοσκοπώ και τελειώνω, αλλά πρέπει να πάντα να προχωράμε και έτσι θα ετοιμαστεί και η επόμενη παράσταση!
Συνδέεται με κάποιο τρόπο αυτή η παράσταση με τις δύο προηγούμενες;
Συνδέεται και το ανακαλύπτεις εκ των υστέρων. Για παράδειγμα, θέματα όπως η εκπαίδευση, που με απασχολούσαν και στο «Αντί Διδακτορικού» και στην «Υπερπαραγωγή» ανακαλύπτω ότι με απασχολούν και σε αυτή την παράσταση, απλά αλλάζει ο τρόπος και η οπτική με την οποία παρουσιάζονται. Το «Αντί Διδακτορικού» είπα ότι ήθελα να είναι μια «καθώς πρέπει» παράσταση, δηλαδή να απευθύνεται σε όλους, να ταυτίζεται ο καθένας, η «Υπερπαραγωγή» ήταν πιο εγκεφαλική, ενώ η «Καφρόκρεμα» είναι για όλους, αλλά δε φοβάμαι να προσβληθώ, να προσβάλω – άθελά μου – και είμαι πιο ελεύθερος και βρίζω κιόλας πολύ! (γέλια)
Είχες κάποια στιγμή αποκάλυψης που σε ώθησε να ασχοληθείς με την κωμωδία;
Δεν είχα κάποια συγκεκριμένη στιγμή αποκάλυψης! Ασχολήθηκα με την κωμωδία επαγγελματικά, σε μια φάση που, απλούστατα, ήταν μεγαλύτερη η ανάγκη μου να βγω και να τα πω και μου δόθηκε η ευκαιρία το 1996 στις Νύχτες Κωμωδίας, στο stand up. Πήγα και έμαθα κωμωδία στις πλάτες του κοινού, δεν είχα την πρόσβαση που έχουν οι σημερινοί κωμικοί σε υλικό και σε βιβλιογραφία. Όταν, όμως, κατάλαβα ότι μπορώ να περνάω και εγώ καλά μέσα σε όλο αυτό και να μη με νοιάζει μόνο να κάνω τους άλλους να γελάνε και ότι μπορώ να μιλήσω για τα πάντα, απλά πρέπει να μάθω τον τρόπο να το κάνω, αυτό ήταν!
Τι σημαίνει για σένα κωμωδία;
Κωμωδία είναι ένας τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας των πιστεύω σου, κοινωνικών και πολιτικών και των μη πιστεύω σου, δηλαδή μπορείς να είσαι ένας apolitic κωμικός. Κωμωδία είναι η δυνατότητα σύνδεσης μεταξύ κωμικού και κοινού, με σκοπό το γέλιο. Δεν το ξεχνάω ότι η κωμωδία πιστοποιείται από το γέλιο. Κάνω και ένα μεταπτυχιακό τώρα, σε σχέση με τον Αριστοφάνη και την κωμωδία και έπεφτα πάνω στον Αριστοφάνη να γράφει για την κωμωδία και για το ότι ο ποιητής πρέπει να γράφει για να τέρπει το κοινό, οπότε, συμφωνώ με το συνάδελφο! (γέλια)
Ποιο είναι το πιο αστείο πράγμα που έχει συμβεί σε παράστασή σου χωρίς να είναι προσχεδιασμένο;
Θα σου έλεγα κάτι το οποίο έγινε το 2003 (γέλια) και είναι όντως πάρα πολύ αστείο και το έχω πει και σε άλλες συνεντεύξεις, αλλά πλέον το πιο αστείο που μου συμβαίνει είναι όταν είμαι επί σκηνής και ξεκινάω να αναφέρω μια χρονολογία για κάτι μου μου έχει συμβεί ή αναφέρω ότι γεννήθηκα το 1976 και ΠΑΝΤΑ υπάρχει κάποιος κάτω στο κοινό που φωνάζει αχ εγώ δεν είχα γεννηθεί ακόμα! (γέλια) Χαχα, τι αστείο! Γεννήθηκες και έχεις ζήσει όλη σου την εφηβεία ΣΕ ΚΡΙΣΗ! (γέλια) Είναι τόσο αστείο γιατί όλοι σκεφτόμαστε «υπήρχε ο κόσμος πριν γεννηθώ;” NAI!
Σε επηρεάζουν οι αντιδράσεις του κόσμου – αν γελάσει ή αν δε γελάσει – όταν είσαι πάνω στη σκηνή;
Αυτό εξαρτάται από τη φάση της παράστασης στην οποία βρίσκεσαι. Αν είσαι σε φάση που δοκιμάζεις τα αστεία σου, κάνεις και δεύτερη δουλειά εκείνη τη στιγμή, δεν λες απλά τα αστεία. Βλέπεις την αντίδραση του κοινού και πώς τα επεξεργάζεται γιατί το κοινό είναι ο επιμελητής σου και θα σου πει τι λειτουργεί και τι όχι. Αν το κοινό δε γελάει, κάποιος δεν κάνει καλά τη δουλειά του, είτε ο κωμικός είτε το κοινό, γιατί και το κοινό έχει μια δουλειά, να προσέχει, εκείνη τη στιγμή. Όταν, πλέον, έχεις τη γνώση ότι το κείμενό σου λειτουργεί, ξέρεις ότι αν το κοινό δεν γελάσει, κάτι έγινε τη συγκεκριμένη μέρα και θα το προσπεράσεις. Το κοινό είναι ο σύμμαχός μου, έχουν έρθει για να γελάσουν και να περάσουν καλά και ακόμα και αν διαφωνήσουν με κάτι που θα πω, ή δε γελάσουνε, είναι μέσα στο πρόγραμμα. Πάντως, εκείνα τα πέντε λεπτά πριν από την παράσταση, είναι τα χειρότερα, γιατί έχει φτάσει (σχεδόν) η ώρα να βγω στη σκηνή, είμαι έτοιμος και θέλω να βγω, να τα πω, να γνωρίσω τον κόσμο!
Ποια είναι η πιο κοινή εσφαλμένη αντίληψη που έχουν για σένα;
Ότι διαβάζω πολύ!!! (γέλια) Ότι διαβάζω πάρα πολύ ενώ εγώ διαβάζω το ελάχιστο, όσο χρειάζεται, πέρα από το μεταπτυχιακό μου, στο οποίο είμαι σπασίκλας! Αυτή είναι η αλήθεια μου!
Ποιες είναι οι δικές σου συμβουλές για κάποιον που θέλει να γίνει κωμικός το 2022;
Να πάει και να το κάνει! Αυτή τη στιγμή διοργανώνονται βραδιές open mic στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Αλεξανδρούπολη, στην Πάτρα και σε πολλές ακόμα περιοχές. Είναι πλέον, δηλαδή, πολύ εύκολο να έχεις πρόσβαση σε ένα χώρο που θα μπορέσεις κατευθείαν να το δοκιμάσεις. Ακόμα και αν κάποιος είναι σε μία πόλη που δεν γίνονται τέτοιες βραδιές, σίγουρα θα γίνονται κάποιες συναυλίες και μπορεί κάποιος να πάει και να ζητήσει να παίξει 5’ -10’, στο διάλειμμά τους! Θα φάει τα μούτρα του όποιος το δοκιμάσει, αλλά πρέπει να το κάνει. Θα αναγκαστεί να γράψει, να παίξει και στη συνέχεια να εισπράξει την επιτυχία ή την αποτυχία και να μπορέσει να πει «ωραία, τώρα έχω τη γνώση και ξέρω τι πρέπει να κάνω στη συνέχεια». Μπορεί να έχει δει ώρες stand up και να έχει διαβάσει βιβλία για τη θεωρία της κωμωδίας, αλλά αν δεν βγει στη σκηνή μένει μόνο στα λόγια. Μπορείς, κάντο!
Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση «Καφρόκρεμα» του Δημήτρη Δημόπουλου – ΕΔΩ.
Citypedia.gr
